Facebook
Twitter
Google+
RSS
- Anasayfa
- Mustafa Süs
HASBİ HÂLİMİZ KALMADI!
Hani o iddiasından vurulan cümleleri de geçtik Ä°smet emmi...
Ben buyum diyenlerin o olmadığını gördüÄŸümüz günden beri, ben buyum diyemedik, görmesinler diye o olmadığımızı...
Kesin yargılar suya düÅŸeli çok oldu.
Sonunda dek,
Dibine kadar,
Allah ne verdiyse,
Kanımın son damlasına kadar,
Ä°liklerime kadar,
Ölene dek,
Avazım çıktığı kadar...
Daha sayayım mı usta? Keskin sirkenin küpüne zararını bilmiyor deÄŸildik.
Acı patlıcan da elimizde patladı zemheride.
Keskin sözleri torbaya koyup kuyuya atmanın zamanı geldi. Kör kuyuya hem de.
EÅŸek deÄŸil nasılsa, üstüne toprak atabiliriz, çıkamaz üstüne attığımız her kürek toprağı silkeleyip sırtından...
Dilimizin rengini deÄŸiÅŸtirmek de ÅŸart oldu.
Sözümüzün ahengine yeni bir boyut getirmek elzem hâle geldi.
Laftan söz, sözden kelâm olmaz ki...
Laf, lafta kalır, söz sözde dursun zaten.
Kelâma ahenk katacak nida gerek.
Bizi uyandırmaya gelecek bir dost da yok nasılsa! Uyuyabiliriz mi diyeceğiz?
Hayır!
Biz kendi kendimize dirilmeliyiz.
Arkamıza bakmadan kaçmalıyız lafların rutubet kokan mahzeninden.
Sözlerin deryasında kulaç atarak derin derin kelimeler çekmeliyiz ki içimize...
Kelâm olsun!
Karlı bir gece vakti, kârlı bir uyanış olsun Ä°smet emmi, dost muÅŸtusu yoksa da yakınlarda, içimize çektiÄŸimiz derin kelimeleri batıralım oramıza buramıza!
Kesinlikle, kesinlik içeren, keskin sözleri atalım kuyuya ve alabildiÄŸine, gücümüz yettiÄŸince, olduÄŸu kadar yürüyelim, gideceÄŸimiz yerlere...
Dostun, saÄŸ omuzuna elimizi yavaÅŸça vurup diyelim ki ona;
Ne sana güveniyorum, ne kendime güveniyorum.
Bu dünyada yolunu ÅŸaşırmayan çok az insan gördüm.
Ä°stediklerimi sonuna dek verirsen, güven bana! Ama sonuna dek veremeyeceÄŸini de unutma!
Yola insanla çık ama yorulanın geride kalacağını aklından çıkarma!
Sana yol boyu eşlik etmek boynumun borcu demek isterdim, keskin lafları kuyuya atmamış olsaydım...
Zamanın ruhunu okuyabilen kim varsa hepsi yola çıkan herkesi yokluyor.
Kimin arkasında güç varsa ona omuz veriyor.
Öteye gitmiÅŸ, beride kalmış, zigzag çizmiÅŸ, her yöne yanlı imiÅŸ, gibi yaftalamalara aldıran yok.
ÇeÅŸme akarken testiyi doldurmak marifet. Testi kırılmadıktan sonra itiÅŸip kakışmak bile meziyet!
Verilen tüm sözler, sözde kalsın.
Lafta kalsın, laf kalabalıkları!
Bir çift kelâm varsa dilinin ucunda, gel hasbi hâl edelim, hesabi hâlden sonra...
Mustafa SÜS
