Facebook
Twitter
Google+
RSS
SEVGİYİ ŞEKER KAMIŞIYLA ANLATABİLİR MİSİN?
“ARKADAŞ MEKTUPLARI”
Belgesel fotoğraf çekimleri için Anadolu’yu gezerken, gittiğim bir köyde yaşları 90’a dayanmış iki sempatik ihtiyarla karşılaşınca yanlarına gidip sohbete başladım. Birbirlerine sevgi dolu bakışları ve el ele tutuşarak oturmaları karşısında çok merak ederek bir soru sordum, “Bu yaşa kadar sevgi dolu, özlem dolu duygularınız halen çok canlı, bakışlarınız saygı ve koruma dolu, bunu neye borçlusunuz.? Bu güne kadar nasıl canlı tutabildiniz.? ”diye sordum.
Önceleri cevap vermedi, sorumu yeniledim, Bu sefer yaşlı teyzeme döndüm, “Bey amcam bunca yıl size sevgisini nasıl gösterdi amcam. Bence çok önemli bir sırrınız var benimle paylaşır mısınız.?” deyince, Yaşlı teyzem tebessüm ederek, eşinin gözlerinin içine bakarak bir sırrı ilk defa anlatmaya başlamış gibi sesi çok titrekti… “Şeker kamışları sayesinde beni ne kadar çok sevdiğini anladım” deyince çok şaşırmıştım. Şeker kamışı ile sevginin ne alakası var diye düşünürken, dayanamayıp sordum, “Ne alaka anlayamadım.?” derken teyzenin gözlerinden bir damla yaşın süzüldüğünü gördüm.
Tebessüm ederek eşinin elini sıktığını gördüm anlatmaya başladı: “2. Dünya savaşı yokluk yılları. Erzak kıtlığı, Mısır ekmeğimiz, Şekersiz çaylarımız. Tat olarak en büyük lüksümüz şeker tadı, şeker kamışlarından alıyorduk. Eşim her akşam mutlaka koltuğunun altında birkaç şeker kamışıyla eve gelirdi. Bana verdiği kamışlarda hep diş izleri görür fakat mahalle çocuklarının yaramazlığı diye düşünür ama tatmakta faydası olduğu için sesimi çıkarmazdım. Bir gün eve girmeden şeker kamışlarını dişlerken gördüm ve bir anlam veremedim, bana verdiği kamışların dışında kendisine ayırdığı kamışları fark ettirmeden dişleyince çok acı bir tat ile karşılaştım. Meğerse yıllarca kamışlarımın acısını dişleyerek alıyormuş ve bunu bana hissettirmemek için büyük bir mücadele veriyormuş. Anladın mı oğlum sevgiyi anlatmak için sözler ve hediyeler gibi büyük şeylere ihtiyaç yok, bazen kalben hissedilen bir kamışı dişlemek dahi ömür boyu bir hayranlık ve sevginin yüceliğini hissettirmeye yeter… Cemal ALTIN-İstanbul.
“HAŞMET DEMİRBİL”
