Bu haber 177 kere okunmuş. 24/03/2023

Paylaş Tweetle Paylaş Yorum Yap

Susarım bazen! Ölesiye susarım. Konuşabileceklerimin aksine susmanın hazzını hissederim iliklerime kadar. Bazen uyurum! Unutmak için uyumuşluğum çoktur. Bazen son ses bağırırım! Bazen affederim! Haklı olsam bile özür dilemenin verdiği huzuru yaşamak için. Bazen üzülürüm! Bazen korkarım! Öyle cehennemden, günahtan, sevaptan, yanmaktan değildir korkularım. Birine bilerek zarar verdim mi? Canını yaktım mı? Hakkına girdim mi? Sorularının cevabı vicdanımda (Eh işte!)değil de çok şükür diyebildim mi? Günlük defterim kapanır benim. Bazen sabreder, bazen de çok sabırsızlanırım! Tıpkı iyileşmek için sabırsızlandığım gibi, bir an önce genç kız olmak için sabırsızlandığım gibi. Bazen pişman olurum! Büyümek için sabırsızlandığım için pişman olduğum gibi. Bazen kayıtsızca kahkaha atarım, kendim şaşırırım çıkardığım sese. Bazen midem bulanır! Öyle durduk yere değil, üşüttüğüm için değil. Olmaması gerekenler olduğu için! Bazen abartırım. Haksızlık dünyadaki en büyük günah! Mış gibi! Öyle ki dayanılmaz ağrılarla karşılık verir organlarım. Kendime gelip hazmetmeye çalıştığım gibi. Bolca düşünürüm! Çok saçma sapan şeyler üzerine bile. Hiç çalışmayan ayaklarımın, uzamayı unutmayan tırnaklarını, birçok şey olmadan yaşayabilirken, bastonumsuz bir hiç olduğumu düşünürüm. Birçok canlıdan daha çok yardımı dokunduğu için kutsarım bazen onu insanlık adına. Benden tutun denildiğinde bile ben bastonumu tercih ederim çok mecbur değilsem. Bazen nankör olurum. Bilerek ve isteyerektir çoğu zaman. Çünkü benim muhasebemin sonucudur önemli olan. Bir başkasının beklentisi değil! Bu gün Tanrı için ne yaptın? Diye bir sorum olmaz benim. Acizliğimi unutup, Tanrı'yı kendime muhtaç durum acizliğine düşmem çok şükür! Bugün yaratılmışa saygı duyabildim mi? Sorusu hiç aklımdan çıkmaz. Yaratılmış bir damla suda, yaratılmış bütün canlıların hakkı olduğu inancım vardır benim. Öyle hacıya, hocaya, Perşembeye, Cuma’ya mış mışa değil, Önce Tanrının beni özgür kıldığı aklıma, sonra akıl ürünü olan bilimdir rehberim. Doğanın açık kitabını okurum her gün, her daim. Her defasında akıl almaz düzene şükrederim. İnanırım! Huzurun, mutluluğun, iyiliğin güzelliğe dair her şeyin Yaratılmışa SAYGI’dan geçtiğine... Tek duam! Sağlık ve kimseye muhtaç olmamaya dairdir. Dilek dilemem yıllardır örneğin. Gerçek dururken, hayale tutunmak ütopik gelir bana. Çaba harcarım makûl isteklerim için.  Bütün yazdıklarım benim işte! Kendimi çok iyi tanıyorum! İtiraf edemediklerim, kulak arkası etmek kolayıma gelenler, sosyal toplumu kendimden önce tuttuklarım dahil,hep yarına öteleyip,umuda bağladıklarım dahil hepsiyle benim. Hepsi bana insana dair. Bir tek beceremediğim UNUTMAK ve DUYARSIZ kalmak. Sağlıkla kalın!

İmsulã

FATMA AKER